Nie

Nie, nie oddam ...

Nie oddam bo ...



Nie, nie oddam cię serce moje
żadnej nie oddam próżności ozdobie.
Nie oddam bo w Tobie
Mieszkanie Boga mojego
I ludzi co na obraz jego.
Nie zaprzedam,
nurtom czasu,
pod prąd popłynę
do źródeł piękna
I tam jedynie.
A w ranach twych
Jak niegdyś u Afrodyty
twarz
dziś duszę obmyję
i czerpać będę
i dawać czystą
Bogu mojemu
i ludziom co na obraz jego.
Żeś głupie,
że nie możliwe
bez skrywanej żądzy
mówią
niewolnicy próżnego ego
dzielą i szarpią
ran ci przydając.
Boli …
 
Lecz nie znają
żeś -tym -piękniejsze
co rani, znieważa.
Nie, nie oddam cię
nie zamienię
wolności wyboru
niech mówią  …
niewolnicy próżnego ego
A ja
pod prąd
siłą Boga niesiona
i miłością ludzi co na obraz jego
Miłością i Dobrem
Odpłacę.
A Ty mi Panie pomóż
by piękne było
Dla Ciebie i tych co na obraz Twój
W mym sercu
mieszkanie.

"Gdzie miłość wzajemna i dobro tam znajdziesz Boga żywego" .
Tym, którzy pomogli mi Go odnaleźć, którzy umocnili mnie w wierze, że dobro i miłość może być udziałem ludzi:
Dobrym Iwieńczanom - Wali, Nataszy przede wszystkim.

Bożena Gaworska-Aleksandrowicz