Arcyparadoks mesjanizmu żydowskiego. Mamy Adwent

Na naszych oczach spełniają się zapowiedzi proroków o potężnej, globalnej żydowskiej monarchii, ale nikt – przynajmniej głośno -  o tym nie mówi.

Kościół, bo nie obchodzi go polityka (mesjanizm żydowski zawsze był polityczny i materialny,) a politycy bo są przestraszeni.

A

Złoto płynie do twojego skarbca Judo i z całej ziemi bogactwa do ciebie spływają.

Narody zazdrościć ci będą i błogosławić sobie będą twoim imieniem.

Będziecie paść narody rózgą żelazną. Z królami żenić się będziecie.

A

Bóg spełnia swoje obietnice dosłownie i duchowo.

Czy Żydzi przyjmą ich duchowe znaczenie?

Wokół mesjanizmu żydowskiego nastała złowroga cisza. Co ona zapowiada i czy jest to adwent – cisza oczekiwania na Pana?

Czy Żydzi i ludzie na ziemi Go jeszcze potrzebują?