Peter Raina w obronie o. Hejmo

Sprawa o. Konrada Hejmo OP od tygodni bylwersuje Polaków. Jest ona cały czas umiejetnie podsycana przez żądne sensacji pisma "brukowe", na łamach których już dawno wydano na niego wyrok nazywając go "Judaszem". Znanego dominikanina bierze w obronę Peter Raina, znany historyk, niekwestionowany autorytet w dziedzinie dziejów Kościoła katolickiego.

"Żenującym jest sposób, w jaki prezes IPN-u podszedł do ujawnienia rzekomej działalności wywiadowczej o. Konrada Hejmo, a jeszcze bardziej żałosnym jest fakt, jak nierzetelnie i uwłaczająco wyrażają się niektórzy ludzie w mediach przeciwko człowiekowi, który tak szlachetnie służył Kościołowi i pielgrzymom z całego świata w Rzymie. Pielęgnowanie kultury politycznej oraz przestrzeganie praworządność pozostawiają w obecnej Polsce w dalszym ciągu wiele do życzenia" - pisze Peter Raina, który osobiście zna o. Konrada od wielu lat.

O. Hejmo bardzo pomógł Peterowi Rainie w publikacji jego książek, gdyż jemu samemu odmówiono prawa przyjazdu do Polski - władze uważały go bowiem za groźnego wroga ustroju komunistycznego. O. Hejmo opomógł mu m.in. w wydaniu obszernej dokumentacji pt. "Jan Paweł II, Prymas i Episkopat Polski o stanie wojennym" (Londyn, 1982), z której to publikacji władze amerykańskie pozyskały cenne informacje o sytuacji panującej w Polsce. Dostarczał mu także materiałów o polskim Kościele, o zabójstwie ks. Papiełuszki. "Fakty te poświadczają wielki wkład o. Konrada w ujawnienie mechanizm systemu totalitarnego w Polsce" - pisze Raina.

Historyk podkreśla, że materiały, jakimi dysponuje IPN to raporty napisane przez agentów SB czy MSW, a nie przez o. Konrada. Są więc to raporty o rozmowach. "O. Konrad nigdy nie był ani 'współpracownikiem', ani oficjalnym 'informatorem'. Może SB-owcy tak uważali, ale w rzeczywistości wyglądało to tak, że o. Konrad z własnej woli rozmawiał z ludźmi, którzy jak się okazało byli agentami służb bezpieczeństwa." - twierdzi Peter Raina> na poparcie tej tezy przytacza przykład swojej własnej osoby. Za czasów PRLu spotykał się bowiem z wieloma ludźmi, z którymi rozmawiał o swojej pracy, a później dowiedzywał się, że byli agentami SB. Uważa też, że wiele z "wypowiedzi o. Hejmo" zostało wv rzeczywistości spreparowane przez osoby składające raporty, podobnie jak czyniła to wschodnioniemiecka STASI względem ks. prał. Jankowskiego (dokumenty te badał Raina osobiście).

"O. Hejmo nigdy nie był prywatnie przyjmowany ani przez abp. Poggiego ani przez abp. Casarolirego. (...) Tak więc o. Konrad nie znał tajemnic rokowań między Watykanem i rządem PRL. O. Konrad mógł więc co najwyżej przekazać informacje, które sam słyszał podczas rozmów od ludzi, którzy często gościli u niego w Domu Pielgrzyma 'Corda Cordi' na Via Pfeiffer. (...) Dom Pielgrzyma odwiedzali od czasu do czasu Polacy pracujący w Watykanie. Otwarcie rozmawiano i plotkowano o sprawach poważnych i banalnych, które z pewnością nie stanowiły żadnej tajemnicy. O. Konrad nikomu nie zaszkodził, jeżeli o rozmowach tych rozmawiał z kimś innym. Agentom zaś potrzebna była byle jaka plotka dla centrali i dla nadania sobie ważności." - uważa Peter Raina.

"Opisując tło historyczne w swoim w/w opracowaniu autorzy tak przeplatają je 'działalnością' o. Hejmo, jak gdyby był on głównym aktorem w rękach SB przy kształtowaniu stosunków Kościół - PRL-Watykan. Takiej roli o. Konrad nigdy nie odgrywał, i nawet nie był w stanie jej wykonać" - podsumowuje znany historyk. Postępowanie IPN względem o. Hejmo określa jako "polowanie na czarownice". Krytykuje zresztą nie tylko postwę IPN w tej sprawie, ale także władz kościelnych. Swoje oświadczenie kończy słowami: "Miejmy jednak nadzieję, że boska sprawiedliwość ochroni tego szlachetnego, oddanego Kościołowi kapłana."

Pełny tekst oświadczenia dostępny jest na stronach Katolickiej Agencji Informacyjnej