Spowiadałem się ostatnio z grzechów cudzych. Mówiąc o tych, na które zezwoliłem, nie reagowałem podałem konkretne przykłady (czyjaś kradzież itp). Jednak mówiąc o tych, do których namawiałem (również do paru grzechów ciężkich) nie podałem konkretnych przykładów i okoliczności (tj. powiedziałem tylko, że namawiałem do grzechów). Zrobiłem to, bo jakoś podczas rachunku sumienia, nie wiedzieć czemu, uznałem to za mało istotne, po prostu to zleceważyłem... Nie chciałem w sumie niczego zataić, ale przez to zlekceważenie, zaniedbanie i lekkomyslność mam wątpliwości czy ta spowiedź jest ważna? Okoliczności były chyba w tym wypadku dosyć istotne :/

Tak w ogóle, czy grzech cudzy może być grzechem ciężkim?

nie spowiadałeś się z cudzych grzechów tylko ze swojego niedbalstwa gdyż pozwoliłeś na ich zaistnienie - to Twój grzech nie czyjś

I teraz nie patrz w kontekście cudzych grzechów tylko w swoim - czy to że namówiłeś do grzechu ciężkiego jest dla CIEBIE takim samym grzechem jak namawianie do lekkiego??

szczerze to samo namawianie do grzechu - jest Twoim grzechem ciężkim

Ja bym chyba się nie przejmowała wagą grzechów innych tylko wagą moich własnych grzechów

Michał,

również uważam, że rozważanie grzechów w kategorii lekki/cięzki nie powinno odgrywać większej roli. Zasada jest taka: sumienie nam coś wyrzuca...to znaczy, ze coś jest nie tak. A, że ksiądz to w wielu przypadkach formalista to może takie rozgraniczenia robić.

Przyjdzie pewnie moment, kiedy zaczniesz się spowiadać po prostu przed Panem Bogiem i nie będziesz tak przeżywał ewentualnej spowiedzi w konfesjonale.

Fajnie, że zaczynasz dostrzegać zło/nieprawość i chciałbyś żyć w zgodzie przede wszystkim z samym sobą. Powodzenia na nowej drodze życia!

Dziękuję za odpowiedzi.
Piszecie, że okoliczności są nieważne, bo Bóg je zna. To fakt, tak samo jak zna wszystkie moje przewinienia. Ale z tego co wiem na spowiedzi trzeba podać okoliczności jeśli zmieniają one ciężar grzechu - stąd moje wątpliwości...
A co do mojego towarzystwa, to bywa różnie. Może ze złodziejami i gangsterami się nie zadaję, ale napewno wyróżniam się bardzo spośród moich znajomych tym, że jestem przywiązany do Kościoła i pewnych wartości. I fakt, w takim towarzystwie trochę ciężko być sobą... Często się mówi, że powinno się zmienić towarzystwo w takich sytuacjach, ale z drugiej strony to są moich znajomi od lat... Gdybym się od nich odsunął, to pewnie ja wyszedłbym na tego najgorszego - niby katolik, a swoich bliźnich ma gdzieś :/ Ciężka kwestia...

nie zgodzę się z Wami!!!!

Czyli mam traktować na tym samym poziomie fakt że zabiję człowieka z faktem że skłamałam o której wróciłam do domu??

Z niektórymi grzechami można przystępować do Komunii bo każda Msza zaczyna się od spowiedzi (Spowiadam się Bogu i Wam bracia i siostry, że bardzo zgrzeszyłem...) a z niektórymi trzeba do księdza albo nawet biskupa

Ale żeś dał przykłady - znajdź różnicę między żółtym i cytrynowym...

W takich momentach osobiście ufam swojemu sumieniu (a co do godziny bez posiłku - to dla mnie kolejna reguła o której często zapominam albo najzwyczajniej nie mam problemu bo do kościoła idę na wcześnie rano więc i tak jestem bez śniadania i tak )

Ale ja się pytam o kategoryczne grzechy - wytrysk w autobusie a gwałt itp

A jak to jest z grzechem aborcji - zwykły ksiądz Ci go nie odpuści....

chcesz mi powiedzieć, że każdy kto dopuścił się aborcji jest to równe z ekskomuniką?

Najnowszy przykład takiej ekskomuniki za aborcje bliźniąt u 9-letniej brazylijki

no tego to już nie rozumiem ... czy ta ciąża była w ogóle w stanie przetrwać? bliźniacza ciąża jest ciężka dla dorosłej osoby a co dopiero dla dziecka... tak jak jestem potwornie przeciwna aborcji tak tu się zgubiłam...

Czy to dziecko było w stanie przeżyć???

Rafi jak ty to widzisz od medycznego punktu widzenia?