Witam!

W związku z artykułem o tym samym tytule (dział opinie/recenzje), chciałbym zapytać, czym dla Państwa jest ruch charyzmatyczny: błogosławieństwem, czy kamieniem obrazy?

Zapraszam do dyskusji!

Sunrise.

Jak dla mnie katolickie ruchy odnowy są kamieniem obrazy. Nie wszystkie w równym stopniu, ale mam do nich negatywny stosunek.

Dziwne pytanie. Ja wiem, że mam w takich ruchach kilku wspaniałych przyjaciół. :-)

ja osobiscie trzymam sie jak najdalej od charyzmatykow zwlaszcza po przezyciach osobistych.
smiem zas powiedziec ze mialam fajnych znajomych z tego srodowiska, ale czesto nie potrafilismy sie dogadac ze wzgledu na poglady odnosnie biblii i jej interpretacji. zauwazylam tez ze ci osoby ktorych znalam sa nadmiar emocjonalni.

Ja nie mogę zrozumieć co to w ogóle jest za tytuł i temat. Człowiek wierzący nie powinien zadawać takiego pytania. Ruch charyzmatyczny nie jest ruchem, który założył jakiś człowiek i same charyzmaty, które otrzymują członkowie tych wspólnot nie są przecież ich zasługą, ale darem Ducha Świętego - jedynego założyciela tej wspólnoty, który "wieje kędy chce" - i nie służa one im samym, ale dobru całej wspólnoty Kośioła. Osoby zaangażowane w ten ruch dążą do jak najgłębszej zażyłości z Chrystusem, otwierając całych siebie na Osobę Ducha Świętego i dary, z którymi On przychodzi. Dlaczego więc ten ruch miałby być kamieniem obrazy? Wiem, że ruch ten nie jest pozbawiony "wad", które mogą niektórych gorszyć, ale to jest przecież naturalna konsekwencja tego, iż składa się on z grzesznych ludzi, a nie doskonałych aniołów.

Ja tylko nieśmialo przypomnę, że temat jest związany z artykułem, który można znaleźć tutaj www.kosciol.pl/content/article/20040616232208808.htm

A jednak takie pytanie postawić można. Wiele bowiem "darów" jest wątpliwego pochodzenia. A wierni mają prawo to sprawdzenia tych zjawisk. Jek dla mnie to w tych ruchach owe dary nie są prawdziwe. I to mnie do nich zraża tak bardzo.

I znowu się z Panem zgodzę Panie Przmysławie. Są tacy, którzy uważają że wszystko dzieje się w dużej mierze pod presją - np. ja.

Amosie!

Jeśli idzie o wynaturzenia, to oczywiście nie cały ruch charyzmatyczny jest nimi przesiąknięty. Mam na myśli tutaj tzw. teologię sukcesu, ruch "słowa wiary", zapędy nowoapostolskie (przekonanie przywódców, że mają prawo do jednoosobowego i autorytatywnego rozstrzygania kwestii moralnych, porządkowych i doktrynalnych), imitacja darów Ducha Świętego, ekscesy podczas nabożeństw.

Wywieranie presji polega na:
-faworyzowaniu darów jednego rodzaju (np. mówienia językami)
-uważaniu osób posiadających takowe dary za bardziej namaszczonych od innych (np. mówienie językami jest dowodem dostąpienia chrztu w Duchu Świętym)
-wytwarzaniu specyficznego klimatu na nabożeństwach, gdzie osoby zachowujące się spokojnie (nie klaszczą, nie tańczą itd.) są uważane za mało otwarte na działanie mocy Bożej i wiele innych.
Pozdrawiam i temat uważam nadal za otwarty.

Dziękuję za odpowiedź. Rzeczywiście, teologia sukcesu czy ruch nowoapostolski to niebezpieczne prądy w obrębie szeroko rozumianego pentekostalizmu. Podobnie jak "Toronto Blessing" ( bo chyba o tym m.in. myślałeś pisząc o ekscesach na nabożeństwach ) czy podobne miejsca.
Natomiast co do wywierania presji, to należałoby to rozpatrywać w stosunku do konkretnych zborów czy wspólnot a nie do ruchu jako całości. W moim zborze zielonoświątkowym i w innych, które bliżej znam, takich rzeczy nie zauważyłem.
W każdym razie uważam, że te wypaczenia nie są powodem by odrzucać ruch charyzmatyczny w całości. Jednak ma on więcej zalet niż wad i jak dla mnie jest on błogosławieństwem.

Jestem członkiem charyzmatycznego ruchu dla młodzieży w kościele katolickim. Ten sposób modlitwy może łączyć chrześcijan wielu wyznać przez co może być narzędziem działań ekumenicznych. Dzięki ruchowi charyzmatycznemu odkryłem moc Ducha Świętego, co poleprzyło moją osobista relację z Bogiem. ,,Drzewo poznacie po owocach jego", jeśli owocem tego nurtu jest nawrócenie wielu, to warto wspierać takie inicjatywy.

Nie cały ruch charyzmatyczny jest zły, ale to, że są w nim dobre elementy, nie znaczy, że wszystko wygląda różowo.

Chodzi o to, aby umieć wybrać to co właściwe, a odrzucić to, co szkodliwe. Bez względu na to, jak jest Pan rozkochany w swojej grupie, to jednak musi Pan przynać, że są też w ruchu charyzmatycznym zjawiska niepożądane, o których wspomniałem w poprzednim poście.

Poza tym będąc członkiem KRK, nie wypada mówić już o ekumenizmie, bo w świetle Dominus Jesus jest on po prostu prozelityzmem uprawianym przez KRK.

Pozdrawiam.

czy to takie istotne,że odeszło z KK.Moze to KK sam ich ..oddalił.A Ci ludzie idą za Jezusem a nie ideologia kościelną.Byle Chrystus był wywyższony pisze Paweł.

No tak, ale pójście za Jezusem oznacza trwanie w Kościle, i to nie jakimś mistycznym, ale składającym się z prawdziwych ludzi z krwi i kości.
Nie wiem skąd bierze się ten pogląd, pod tytułem "liczy się ewanglia a nie kościół do którego należysz."