Medytacja ekumeniczna
Słowo od redakcji Polskiego Serwisu Ekumenicznego z okazji Tygodnia Powszechnej Modlitwy o Jedność Chrześcijan
TO JEST TEN, KTÓREGO I JA NIE ZNAŁEM (J 1, 29-34)
Jest już tradycją, że w drugiej połowie stycznia chrześcijanie z różnych Kościołów spotykają się razem u stóp krzyża Jezusa, aby wyznać Bogu swój grzech. To dobrze, że pragniemy być razem i wspólnie wyznawać Mu prawdę o własnej grzeszności i małostkowości. To dobrze, że dorośliśmy do tego, aby tym samym tchem mówić Mu o wszystkich tych chwilach, kiedy brakowało nam wiary i miłości, ale także i o tych, kiedy była w nas wszechogarniająca tęsknota za spotkaniem Tego, który gładzi świata grzech. Czy Go znamy? Czy wiemy, że oto On, Baranek Boży, przychodzi do nas, aby niesprawiedliwych uczynić sprawiedliwymi, otworzyć nam drogę do Królestwa i pojednać z Ojcem? Co to oznacza? Czym jest grzech świata i nasza grzeszność i dlaczego to właśnie On musiał cierpieć i umrzeć, aby zgładzić ten grzech?
Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Aleksander Kwaśniewski wziął udział w spotkaniu noworocznym Polskiej Rady Ekumenicznej.
Żydowska menora zapłonęła wczoraj w kościele pw. św. Wojciecha w Białymstoku. Obok siebie usiedli rabini i biskupi, a księgę Samuela czytano po hebrajsku i polsku. Świętowano Dzień Judaizmu
Grekokatolicy i prawosławni w Polsce nie doszli do porozumienia w sprawie 23 spornych cerkwi należących do Kościoła Greckokatolickiego a użytkowanych przez prawosławnych. Teraz ustalą, czy dialog będzie w ogóle kontynuowany.
Cerkiew Prawosławna Cypru zażądała zdjęcia z ekranu kin drugiej części słynnego filmu o małym czarodzieju Harrym Potterze pt. „Komnata Tajemnic”. 
Potrzeba posiadania pewnej przestrzeni w celu sprawowania kultu religijnego w szczególny sposób uwidoczniła się na poziomie tej najmniejszej, a zarazem podstawowej jednostki administracji kościelnej, jaką w okresie późnego średniowiecza była parafia. Wspomniana potrzeba istnienia fizycznej przestrzeni w celu sprawowania kultu religijnego nie może jednak obejmować tylko i wyłącznie określonych ram architektonicznych i budowlanych, których użyteczność zdominowana byłaby tylko od strony jej funkcjonalności technicznej. Wypływa to bowiem z faktu, że kształt owej fizycznej przestrzeni budowli sakralnych zakorzeniony jest w samej liturgii. To sam ryt sprawowanego kultu posiada już w sobie wymiary architektoniczne.
