Biskupi krakowscy wobec reformacji w Małopolsce Północnej
Robert Opala czw, 23 sty 2003, 01:50:08 Odsłon 11,531
Od połowy XVI w., kiedy polska reformacja przeżywała swój moment szczytowy, w szeregach starego Kościoła rozpoczęła się równocześnie kształtować myśl o podjęciu środków zmierzających do odparcia coraz silniejszego obozu reformacyjnego. W poczynaniach tych nie brakowało też głosów nawołujących do przeprowadzenia autentycznej odnowy Kościoła rzymskiego. Niemniej rozpoczęty proces przywracania pierwotnego układu sił w pierwszym rzędzie dotknął zwolenników reformacji, których losy z każdym dniem stawały się coraz bardziej przesądzone. Był to początek bardzo trudnych czasów, kiedy to w całej Polsce jeden po drugim zaczęły upadać kolejne zbory protestanckie, a sytuacja prawna ludności niekatolickiej coraz bardziej się pogarszała.
Powiadomienia zwrotne (0) Komentarze (0) Komentarze
W liście do wiernych Zjednoczonego Kościoła Kanady, Moderator Marion Pardy, wezwała by jeszcze bardziej zaangażować się w proces pokojowy i wyrazić swój protest wobec wojny z Irakiem.
Katolickie ośrodki parafialne w Małopolsce w szczególny sposób odczuły postępujące przemiany reformacyjne. Nie inaczej było też w parafiach dekanatu lelowskiego, w którym - według zachowanych źródeł - zauważa się wiele ograniczeń lub nawet całkowity zanik działalności duszpasterskiej. Na podstawie wizytacji dekanatu lelowskiego przeprowadzonej w latach 1596-1598 z polecenia biskupa krakowskiego kardynała J. Radziwiłła można zrekonstruować, które z parafii całkowicie przestały funkcjonować w okresie reformacji. Jak podaje wizytator biskupi ks. Krzysztof Kazimierski nie działały wówczas parafie w Kromołowie, Parzymiechach, Podlasiu, Potoku, Przyłęku, Szczekocinach i Włodowicach. Natomiast duże utrudnienia w prawidłowym wykonywaniu obowiązków duszpasterskich przeżywały parafie w Ogrodzieńcu i Mstowie(1).
Wywiad z ks. prof. Michałem Czajkowskim - specjalnie dla Polskiego Serwisu Ekumenicznego Kościół.pl & Semper Reformanda 
