Religijny wymiar tożsamości jest dla naszych sąsiadów wciąż ważny. Pomimo postępującej sekularyzacji odniesienia do wiary w życiu publicznym pragnie większość Niemców.

Grzech pierworodny nie poprzestając na łagodnym zagięciu konturów ludzkiej natury sięga w głąb człowieka. Boleśnie rani, łamie go i poniża.

Wielu komentatorów, ale niestety bez artystycznego wyczucia i wyobraźni, usiłuje zinterpretować wymowę zaprezentowanego ostatnio plakatu na tegoroczny (2019 r.) Marsz Niepodległości.

Rodzina jest potęgą dokąd rodzice są wewnętrznie wolni, twierdziła zawsze amerykańska pisarka, Solange Hertz. Rodzina bowiem jest obecnie jedynym miejscem, w którym rzeczy warte zrobienia nadal są traktowane poważnie, jak mawiał Chesterton.

24 listopada br., w warszawskiej katedrze metropolitalnej św. Marii Magdaleny uroczyście obchodzono czterdziestą rocznicę święceń biskupich Jego Eminencji Wielce Błogosławionego Sawy, Metropolity Warszawskiego i całej Polski.

Pewien pastor z Wielkiej Brytanii napisał do mnie z pytaniem: „Po co jest nabożeństwo?”. Powiedział, że jego wyznanie zachęca pastorów do uczynienia kultu bardziej „przyjaznym dla użytkownika”, aby przyciągnąć nowych członków, i że początkowo wydawało mu się to rozsądną strategią ewangelizacyjną.

"Brak decyzji Trybunału Konstytucyjnego sprawia, że w kolejnych latach zabijane będą setki dzieci, tylko dlatego, że są bezbronne i poszkodowane przez los" – podkreśla abp Stanisław Gądecki, Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski w komunikacie wydanym 13 listopada 2019 roku.

Każdy chyba domyśla się jaka jest etymologia słowa "protestant". Oczywiście, słowo  pochodzi od "tego, który protestuje". Pierwszym znanym protestantem był Marcin Luter. Po nim byli następni. Dlaczego o tym piszę? Gdyż wydaje mi się, że cechą związaną z protestantyzmem jest właśnie bunt, podział, chęć zmiany.

Chciałbym wiedzieć co stało się w ciągu trzech ostatnich wieków w nauce, że Europejczycy stali się mało religijni. Nie stało się nic. Pierwsza przyczyna ograniczenia empiryzmu wynika z tego, że może on mówić tylko o bytach, które są we wszechświecie. Mówi tylko o tym co jest obserwowalne. Nawet zatwardziały ateista nie może stwierdzić, że poza wszechświatem nic nie istnieje.