Prawo Kanoniczne dla celów porządkowych i proceduralnych zawiera szereg
przepisów regulujących kwestię postępowania sądowego przed Trybunałami
Kościelnym. Najczęściej spotykanymi procesami, są procesy o orzeczenie
nieważności małżeństwa i na tym, a zwłaszcza na środkach dowodowych,
istotnych dla tego procesu pragnę zwrócić uwagę.
Kodeks Prawa Kanonicznego w księdze I, rozdziale V, tytule IV swoją "uwagę" skupia na akcie administracyjnym, jakim jest dyspensa. W ujęciu prawo-kanonicznym pojęcie dyspensy zawarte jest w kan. 85, który stanowi, iż - Dyspensa, czyli rozluźnienie prawa czysto kościelnego w poszczególnym wypadku, może zostać udzielona przez tych, którzy posiadają władzę wykonawczą w granicach ich kompetencji, a także przez tych, którym wyraźnie lub pośrednio przysługuje władza dyspensowania, bądź mocą samego prawa, bądź mocą zgodnej z prawem delegacji.
W tytule niniejszej pracy pojawił się termin „problem”. Należy zgodzić się z powszechnie przyjętym twierdzeniem, że nie ma obiektu, z którego nie można by zrobić problemu, pamiętać jednak trzeba, że nie każde pytanie zawiera problem. Z całą pewnością liczne problemy związane z odpowiedzialnością lekarzy za zawinione doprowadzenie do urodzenia dziecka, wymagają wnikliwej analizy, choćby dlatego, że coraz częściej stają się udziałem polskich sądów.
W bardzo wielu przesyłanych do serwisu Kosciol.pl i do mnie osobiście listach można spotkać się z pytaniem, czy można orzec nieważność małżeństwa, w przypadku gdy przyczyną jego zawarcia była ciąża. Wyjaśniając, sam fakt zajścia w ciąże kobiety nie powoduje nieważności małżeństwa, ani nie można go wykorzystać jako tytułu nieważności. Zasadniczo każda dorosła osoba winna zdawać sobie sprawę z konsekwencji jakie niesie pożycie cielesne.
Etyka chrześcijańska to nie tylko teoretyczne rozważania. Ostatnia część dotyczy praktycznych problemów takich jak władza, wolność czy konieczność podejmowania wyborów. Co w praktyce oznacza: „Wszystko mi wolno, ale nie wszystko jest pożyteczne. Wszystko mi wolno, ale ja niczemu nie oddam się w niewolę”.
Przestrzeganie tak rozumianego Prawa jest jednak ponad ludzkie siły. Choćbym chciał, nie jestem w stanie pomóc każdemu, kto jest w potrzebie. Choćby dzień miał 365 godzin, nie dam rady uczynić dobrze każdemu. bez względu na moje chęci nie jestem więc w stanie wykonać takiego programu moralnego. Jak mam więc to uczynić? Jezus daje jednak wskazówkę, jak wykonać tak niewykonalne normy zachowania: „Będziesz miłował Pana Boga swego całym swoim sercem, całą swoją duszą i całym swoim umysłem. To jest największe i pierwsze przykazanie. Drugie podobne jest do niego: Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego. Na tych dwóch przykazaniach opiera się całe Prawo i Prorocy.” (Mat. 22:37-40). Poprzez Miłość jestem w stanie wykonać wszystko. Pomogę ocalić rozpadające się małżeństwo przyjaciela, uratuję rannego w wypadku, udzielę pomocy okradzionemu, zajmę się opuszczonym mieszkaniem sąsiada. Poprzez Miłość na wszystko znajdę czas, miejsce i porę. Poprzez Miłość jestem w stanie podołać wymaganiom.
Tematem tej rozprawki jest etyka chrześcijańska lub lepiej zasady moralne. Etyka, to zbiór nakazów, a w chrześcijaństwie nakazów nie ma. Nasze zbawienie nie zależy od tego, co robimy, ale od tego, w co, czy raczej w kogo wierzymy. Jest natomiast zbiór cech i postaw, po których można poznać, czy ktoś jest chrześcijaninem.
Niedawno byłem gościem na obozie harcerskim, na którym kadra wymyśliła dla dzieci zabawę w czarownice i walkę z demonami przy pomocy magicznych przedmiotów. W świetlicy urządzono „grotę” z „kamieniem”. Na kamień dzieci miały kłaść odnalezione „magiczne” przedmioty, a wtedy migały światła i przez aparaturę nagłaśniającą ukryty instruktor przemawiał do dzieci dając im nowe zadanie.
Żyjemy w świecie, który ze względu na różne przyczyny: opinię społeczną, grupy lobbystyczne, niewiarę w Boga, a przede wszystkim milczenie ofiar nie widzi, bo nie chce widzieć oczywistego faktu, że nienarodzone dzieci to ludzie i w związku z tym zezwala na najgorsze z możliwych przestępstw - na morderstwo.
| WIADOMOŚCI |
| PUBLICYSTYKA |
| WARTO WIEDZIEĆ |
| CZYTELNICY |
1/1: Czy stosowanie kary śmierci jest zgodne z postawą chrześcijańską?
| Zdecydowanie tak | 83,05% |
| Raczej tak | 1,66% |
| Raczej nie | 2,91% |
| Zdecydowanie nie | 11,65% |
| Nie wiem | 0,73% |
Prawa Autorskie © 2018 Kosciol.pl
