„Tak mi dopomóż Bóg” rozbrzmiewało na nieomal 460 głosów, a i gesty, dłoń to na brzuchu, to na pasku spodni, ale i na sercu podkreślały rangę wypowiadanych słów. Prawie się wzruszyłam. Prawie jak wiemy robi różnicę. Draństwem z mojej strony byłoby twierdzenie, że wszyscy odwołujący się do Bożej pomocy odegrali wyuczoną rolę.

Szeroko, w ostatnim czasie, publikowane zdjęcia I film wideo, które przedstawiają arcybiskupa San Francisco George’a Niederauer’a podającego komunię świętą dwóm dość ekstrawagancko ubranym przedstawicielom anty-katolickiej organizacji o nazwie "Sisters of Perpetual Indulgence" [”Siostry nieustających przyjemności”] to wcale nie jest zbieg okoliczności – piszą publicyści Worldnetdaily.

Jeden z najwybitniejszych filozofów 21 wieku – odwołujący się do Marksa – Slavoj Žižek wyciąga przewrotny wniosek z poparcia zachodu dla Dalajlamy: okazujemy szacunek i tolerancję wobec tego, czego nie traktujemy do końca poważnie, a polityczne konsekwencje zbyt żarliwych przekonań ogranicza prawo. Rozporządzenie nr 5 Chińskiej Państwowej Administracji ds. Religijnych o „zarządzaniu reinkarnacją żywych Buddów w buddyzmie tybetańskim” jest przejawem liczenia się z religią. Artykuł Žižko ukazał się w New York Times.

W Australii para lesbijek wniosła sprawę do sądu przeciwko lekarzowi po tym jak w wyniku kuracji jedna z kobiet zamiast jednego dziecka urodziła parę bliźniaków. Tocząca się sprawa sądowa wywołała spore zainteresowanie w całym kraju.

Sformułowania: „polskie obozy śmierci” często pojawiały się i pojawiają w ostatnich kilku latach na stronach kanadyjskiej prasy i w tutejszych mediach. Uważałem dotąd naiwnie, że były to błędne skróty myślowe robione w nieświadomości, lub po prostu z braku zwykłej, elementarnej znajomości historii. Niestety nadal funkcjonujący, ten swoisty „skrót myślowy”, jest dla nas dla Polaków i dla naszej historii skrajnie szkodliwy. Lokalizacja stworzonych przez nazistowską III Rzeszę obozów koncentracyjnych na terenie Polski nie może dawać podstaw do nazywania ich „polskimi”! Tak niestety z lubością nazywają je pewne środowiska w świecie.

Doktryna chrztu najskuteczniej dzieli współczesny kościół. Paradoksalnie coś co w zamierzeniu Jezusa miało być znakiem jednej wiary i przynależności do jednego Zbawiciela (Ef 4:5) stało się przyczyną wzajemnych oskarżeń, podziałów i ran. Obecnie w kręgach ewangelikalnych można spotkać osoby, które chrzciły się dwa lub trzy razy za każdym razem uznając swoje poprzednie „chrzty” za nieważne.W niniejszym opracowaniu przedstawię argumenty oparte na nauczaniu Pisma Św. i historycznego protestantyzmu za uznaniem chrztu rzymskokatolickiego, co nie oznacza pójścia na kompromis z doktrynalnymi błędami i zabobonami charakterystycznymi dla rzymskiego katolicyzmu.

Dlaczego w chrześcijańskich pismach, w rozmowach między chrześcijanami pojawia się temat polityki lub zaangażowania w życie społeczności wśród której żyją? Czasami przychodzi nam wówczas na myśl, że lepiej byłoby zająć się czymś bardziej “duchowym”, skupić się na rozwijaniu relacji z Jezusem i osobistej świętości. Owszem, świętość i właściwa relacja z Bogiem to ważne sprawy o które chrześcijanie powinni dbać, a pastorzy podkreślać.