Masoneria we współczesnej Polsce (od II wojny światowej po dzień dzisiejszy)
Norbert Wójtowicz czw, 10 lut 2005, 21:59:26 Odsłon 46,600
Punktem wyjścia do rozmów o odrodzonym po II wojnie światowej polskim wolnomularstwie powinna być nie sama wojna, lecz mające miejsce jeszcze 22 listopada 1938 roku wejście w życie Dekretu Prezydenta RP o zakazie działalności struktur wolnomularskich w Polsce. Jest to moment przełomowy, po którym wolnomularstwo tworzyć się będzie niejako od nowa.
Powiadomienia zwrotne (0) Komentarze (3)
Nie ma zgody miedzy uczonymi jeśli chodzi o pochodzenie słowa karnawał, jedna z hipotez mówi, że nazwa ta pochodzi od połączenia słów “carne vales” – zegnaj mięso, lub “carne levamen” – powstrzymanie mięsa i to właśnie te źródła niosą nas bezpośrednio w okres wielkiego postu.
Co to jest masoneria? Wachlarz stosowanych dla niej określeń jest niezwykle szeroki i obejmuje w tym samym stopniu „awangardę postępu”, co i „pomiot szatana”. Wbrew pozorom ustalenie jednoznacznej definicji nie jest zadaniem prostym, gdyż już od momentu powstania była to organizacja wzbudzająca wiele kontrowersji.
Kolejnym kościołem, z cyklu "historia kościołów Wrocławia", którego
historię mam przyjemność zaprezentować, jest kościół pw. Najświętszej Maryi
Panny na Piasku. Ta okazała budowla jest usytuowana tuż za Archikatedrą i
Ostrowiem Tumskim. Mam nadzieję, że przybliżając historie świątyń mojego miasta,
zachęcę do odwiedzenia jednego z najstarszych miast
polskich.
Dla kogoś, kto nie jest biblistą, niezwykle trudne jest, w powodzi publikacji na temat Qumran i Nag Hammadi, oddzielenie prawdy od zwyczajnych bzdur. Istnieje bowiem mnóstwo książek napisanych przez pseudonaukowców, którzy nie mają zielonego pojęcia o tym, co piszą. Odkrycie tych tekstów stanowiło wygodny temat do sensacyjnych artykułów, w których dzinnikarze dowodzili np. jakoby kodeksy z Nag Hammadi i zwoje z okolic Qumran, zawierały jakieś tajemnice podkopujące podstawy wiary chrześcijańskiej lub żydowskiej i z tego powodu ich publikacja miała być rzekomo blokowana przez Watykan, Mędrców Syjonu, lub masonów. Bardzo często zresztą odkrycia te są mylone ze sobą, czego klasycznym przykładem mogą być "rewelacje", zawarte w książce "Kod Leonarda da Vinci" (w której autor dość niefrasobliwie stwierdza, że w tekstach qumrańskich były ewangelie gnostyckie oraz myli kodeksy ze zwojami). Artykuł ten ma na celu krótką charakterystykę odkryć w Qumran i Nag Hammadi, aby Czytelnik mógł zauważyć różnice.
Jerozolimska skała cieszyła się spokojem, dopóki nie zainteresował się nią angielski kapitan Montague Brownslow Parker. Autorzy brytyjskich podręczników archeologicznych zwykle zbywają jednak milczeniem wyczyny swego rodaka. Nie bez przyczyny, jak się zaraz przekonamy. Na początku XX wieku, ekscentryczny fiński "biblista" Valter Juvelius ogłosił, że przeszukując bibliotekę w Konstantynopolu natrafił na informacje o miejscu ukrycia skarbów Salomona. W księdze Ezechiela doszukał się "kodu" wskazującego, gdzie prorok Jeremiasz ukrył skarby świątyni przed upadkiem Jerozolimy w VI wieku p.n.e.
W 1099 roku Dom Skały wpadł wraz z Jerozolimą w ręce krzyżowców. Zamienili go na kościół. W 19 lat później pieczę nad skałą objęli członkowie nowego zakonu zwanego "strażnikami świątyni Salomona", czyli templariuszy, od łacińskiego templum ("świątynia").
Arka Przymierza stała na szczytowej skale wzgórza Moria w Jerozolimie. Na tej skale Abraham gotów był ofiarować swego syna Izaaka. Nad nią to wznosiła się najświętsza część przybytku Salomona, a później świątyni Heroda. Obecnie okrywa ją kopuła Domu Skały.
Kanadyjski archeolog, specjalizujący się w Epokach Brązu i Żelaza, Russell Adams wraz ze swoim zespołem odkrył dowody wskazujące, ich zdaniem, na istnienie Królestwa Edom w okresie o jakim wspomina Stary Testament. Dotychczas naukowcy uważali, że państwo to pojawiło się 200 lat po opisywanych w Biblii wydarzeniach.
W Anglii, w związku z 60. rocznicą wyzwolenia obozu w Oświęcimiu, profesor David Cesarani, historyk z Uniwersytetu Londyńskiego, postanowił opublikować wspomnienia Rudolfa Hössa, komendanta obozu. Można było zapoznać się z nimi już wcześniej, dzięki książce pt. „Oświęcim w oczach SS”, wydanej przez Państwowe Muzeum Auschwitz-Birkenau. Przedstawiamy fragment wspomnień z czasów jego pracy w obozie.
