Od pojawienia się wątku holokaustu było to już inne spotkanie: arbitralne, jednostronne. Michał Barcikowski, ks. prof. Henryk Stawniak  próbują coś wyjaśniać. – Rozdzielmy ekskomunikę od poglądów biskupów – proponuje kanonista. Prowadzący naburmusza się, marszczy czoło i nie dopuszcza do głosu ani Barcikowskiego, ani księdza. Zostawia miejsce tylko dla histerycznej tyrady, która już wcześniej padła pod adresem Watykanu z ust żydowskiego ministra ds. religii. 

Kościół polski czeka kampania kandydatów na fotel przewodniczącego konferencji biskupiej. Nie będzie to brutalna gra, jaką znamy z polityki. Gowin puszcza oko do Piechy. Czy politycy coś sobie ustąpią? Kiedy PiS potrzebował kampanii pozytywnej, Kaczyński dążył do konfrontacji, którą przegrał. Gdy kryzys wymusza kampanię rozliczeniową z PO, Kaczyński spuszcza głowę i prosi o wybaczenie.

"Prosimy o przebaczenie papieża i wszystkich ludzi dobrej woli" w związku z dramatycznymi konsekwencjami tych słów - napisał w liście do papieża bp Fellay, przełożony ultrakonserwatywnego bractwa św. Piusa X. Poinformował, że zakazał Williamsonowi - biskupowi negującemu holokaust - wszelkich wypowiedzi publicznych. Kontrowersyjne poglądy przyjętego w poczet światowego episkopatu hierarchy wywołały prawdziwą burzę.

Arcybiskup S. Gądecki - jak pisze "Gazeta Wyborcza" - "wyraźniej okazał solidarność ze stroną izraelską". Podczas Dni Judaizmu w Poznaniu metropolita zaznaczył, że broniąc życia swoich obywateli Izrael nie jest winny zabójstwa. W ofensywie przeciwko Hamasowi w Gazie – będącej odpowiedzią na ostrzał rakietowy, który przyniósł śmierć jednemu Izraelczykowi arabskiego pochodzenia – zginęło ponad tysiąc osób, w tym wiele kobiet i dzieci. Ostrzałowi uległy też siedziby ONZ i międzynarodowych organizacji humanitarnych. Zniszczono szkoły, szpitale i domy. Benedykt XVI nazwał działania armii izraelskiej niesłychaną przemocą wobec dzieci, starców i kobiet.

Tragedia libańska, teraz palestyńska…, kiedy kropla goryczy rozsadzi kielich pokoju? Wskazywanie na ofiary reżimu komunistycznego to odwracanie uwagi od jego beneficjentów i autorów. Nie troska o jakość katolicyzmu skłania dziennikarzy GW do atakowania kolejnych inicjatyw ewangelizacyjnych – twierdzi Artur Niemiec.

 

Rzadko zdarza się, by redemptorysta z Torunia o. Tadeusz Rydzyk, cieszył się tak ogromnym poparciem internautów. Pod zamieszczoną 31 grudnia notką wpisało się 147 czytelników Dziennika. Większość broniła ojca Rydzyka. Poszło o ironię lidera rządzącej partii. Ekipa Donalda Tuska kolejny raz storpedowała inicjatywę fundacji Lux Veritas. Gdy „zabrakło” funduszy państwowych na uruchomienie – popieranego przez środowisko naukowe - projektu odwiertów w poszukiwaniu wód geotermalnych współpracownicy redemptorysty poprosili rząd o zezwolenie na ogólnonarodową kwestę. Pozwolenia nie dostali, a premier Tusk cynicznie życzył: "Oby ten rok był dla ojca Rydzyka lepszy niż ubiegły".

Obniżenie pułapu negocjacji Kościoła z rządem nt. in vitro zaprzecza sztuce dialogu. To efekt subtelnej manipulacji. Spuścić z tonu zawsze można. Dobry negocjator nigdy nie zaczyna od zaniżenia stawki, raczej ją podwyższa. Niespodzianką jest, że wyrafinowaną sieć nacisku na episkopat - któremu zabroniono integralnego przełożenia swojej nauki na język prawny - zdemaskował Donald Tusk. Powiedział: "Kościół nigdy nie chciał zakazu in vitro". Dlaczego? Ucięłoby to u samego początku dość karkołomne pomysły zamrażania, mnożenia i transferu ludzkich embrionów, rozpoczynania ludzkiego życia w probówce i redukowania seksualnego aktu do samogwałtu.

Jest to książka słynnego amerykańskiego profesora teologii dotykająca bardzo ważnej kwestii, która mimo XXI wieku wciąż jest tematem tabu w kręgach chrześcijańskich- opętania.

Hałaśliwe zaistnienie pary roku - Tomasza Raczka i Marcina Szczygielskiego – ponad statystyczną trwałością takich związków i ich - drastycznie odbiegającą od związku mężczyzny i kobiety - jakością ściśle wpasowuje się w powszechne już zjawisko faktu medialnego. W Faktach i Aktach (Wag the Dog) - Barry'ego Levinsona – jeden z bohaterów wygłasza kwestię: gdyby to nie zdarzyło się naprawdę, to patriotycznym obowiązkiem było by wymyślenie tej historii.  Czy przeciekanie owych zmyślonych historii do świadomości publicznej zmieni bieg rzeczy, naznaczy nasz stosunek do homoseksualizmu? Mamy milczeć zakłopotani, czy ruszyć ofensywnie na miłość Raczka i Szczygielskiego? I czy jest to spontaniczny element kolejnego show, czy socjotechniczna pułapka konsultowana z specami od zmiany postaw społecznych? Gdyby Raczek i jego partner bardzo chcieli prawa do odwiedzin w szpitalu poszliby do notariusza. Chodzi im jednak o coś więcej. Gra toczy się o zmianę mentalności.