Wiadomość o zamieszczeniu w listopadowym numerze miesięcznika Gwiazdy mówią...  felietonu Wróżby, Bóg i diabeł, w którym pewien Tarocista zechciał okiem astrologa przyjrzeć się mojej osobie, zastała mnie w Niemczech. Przekazała mi ją pewna znajoma, a przeczytawszy przez telefon co celniejsze fragmenty spytała: „Słuchaj, czy on naprawdę nie wie o co tu chodzi, czy tylko udaje?”. „I jedno, i drugie” – odparłem. „Ach, rozumiem! - zachichotała i nawiązując do znanego dowcipu o żabie, rzekła: „On chce być piękny i inteligentny zarazem...”.

Poniższy tekst stanowi owoc dyskusji (jak również reakcję na nią), która miała miejsce w serwisie Kosciol.pl, pod artykułem "Reinkarnacja". Warto bowiem przyjrzeć się historycznym aspektom wiary w reinkarnację, także w kościele chrześcijańskim od początku jego istnienia. Warto również pokrótce zaprezentować chrześcijanom nie znającym historii kościoła skąd wzięły się dzisiejsze kategoryczne stwierdzenia apologetów, teologów i hierarchów, według których wiara w reinkarnację jest "nie do pogodzenia" z chrześcijaństwem.

Coraz więcej tak zwanych autorytetów moralnych głosi wszem i wobec, że kara śmierci jest okrutną i prymitywną pozostałością czasów, gdy “postęp” ludzkości nie osiągnął jeszcze tak świetlanych jak obecnie horyzontów. Co gorsza, zaczyna dominować pogląd, że chrześcijaństwo jest przeciwne tej ostatecznej i najwyższej karze. W takiej sytuacji człowiek, który popiera karę śmierci nie tylko na zewnątrz ma kłopoty z akceptacją swoich poglądów. Sam o sobie zaczyna z obawą myśleć, że jest nieczuły, pozbawiony wyższych uczuć, pałający chęcią “zwierzęcego odwetu” i, co najważniejsze, sprzeciwia się naukom Jezusa.

Nawiązując do komentarzy zamieszczanych pod kilkoma tekstami, postanowiłem napisać, jak ta kwestia wygląda z protestanckiego (a konkretnie zielonoświątkowego) punktu widzenia. Zdaję sobie sprawę, że poniższy tekst może wywołać żywą polemikę. Nie prezentuję go jednak dlatego, by komukolwiek zrobić przykość czy zdyskredytować inne wyznanie. Po prostu ustosunkowałem się do przedstawianych tu kilkakrotnie argumentów, licząc na rzeczową dyskusję.